Small talk

Chcesz porozmawiać? Może byśmy się zdzwonili, co? Może porozmawiamy o planach na weekend, spróbujemy umówić się na kawę czy piwo. Posiedzieć w przytulnym miejscu, pośmiać się na głos, nie tylko uśmiechać do wyświetlacza? Może warto jest poświęcić te 10 minut na dojazd metrem do kawiarni czy pubu, co? Lubię patrzeć na to, jak się uśmiechasz i sprawdzać czy łapiesz moją ironię. Jeśli nie masz czasu dziś, to nic nie szkodzi. Może jutro? Okej, przemyśl to i daj znać….

– Poznałeś kogoś?
– Mało wychodzę ostatnio, ani też nigdy nie bylem taki “outgoing” jak Ty 😉
– Ja jestem outgoing, bo nienawidzę siedzieć sama w domu.
– No ja taki nie jestem.
– Wiesz, jak ja bym chciała, żeby ktoś mi napisał: “Wpadam na film wieczorem, kupić wino?”. Co ja bym dała, za nie wychodzenie z domu pod każdym pretekstem.
– Ja bym tak zrobił, ale ostatnio, jak tak robię to z reguły słyszę “Nie, sorry, jestem zajęta/mam już plany/poje*** cię?/głucha cisza”
– No, ja to samo, bo wszyscy musimy być tak bardzo zajęci i nie możemy przyznać się, że chcemy siedzieć pod kocem, tulić się i oglądać “Powrót do przyszłości”.
– Masz totalnie racje. Takie udawanie, na siłę, że ma się takie ciekawe życie. Ludzie bardzo chętnie otwierają się na poznawanie ludzi, ale tylko powierzchowne, nie na budowanie relacji. Mamy erę znajomości dla zabawy, przyjemności. Jak coś zaczyna się robić poważniejsze, to już strach i opętanie przez demony.
– No tak, bo ciągle może być lepiej.
– A ja nie lubię powierzchownych relacji, tak jak nie lubię plotkowania i gadania o dupie Maryny. Nienawidzę small talk, męczy mnie takie ciągłe gadanie o niczym.
– Small talk- worst talk. Dlatego czasami stawiam wszystko na jedną kartę – jeśli koleś chce, to się umówi czy odbierze telefon, jeśli nie chce się spotykać, to lepiej, żebym to wiedziała wcześniej i nie traciła energii na rozmyślanie i analizę.
– Ja, jak coś robię to na serio, ma być głębia, jak o czymś rozmawiać to o czymś co ma jakieś znaczenia, jak: wartości, idee, a nie, k***, że ciuchy kupiłem nowe. Typu: jak masz jakaś pasję, to opowiedz mi o niej, nie będę się śmiał, nawet jeśli będzie totalnie egzotyczna. W zamian spytam się co Ciebie do tego zmotywowało, a ty opowiesz mi historię twojego życia. Ja zrewanżuję się swoja. – o tym warto rozmawiać a nie o pierdołach bez żadnego znaczenia, wypełniaczach zmarnowanego czasu.
– Wiesz, te small talki są okej, ale w momencie kiedy są uzupełniane o głębsze, jeśli relacja opiera się tylko na wymianie tego: “Co robisz teraz?”, “Jak mija dzień?” to nie pozna się człowieka.

Chcę być dopieszczona. Chcę flirtu, inteligentnej rozmowy o życiu. Chcę porozmawiać o czymś, co ma znaczenie. Chcesz poznać moje zdanie na temat wyjazdu za granicę, na temat seksu na pierwszej randce? Ja chcę przez przypadek dotknąć twojej dłoni i wiedzieć, czym zajmuje się twoja siostra. Podziel się ze mną opowieścią z dzieciństwa. Darujmy sobie te powtarzające się pytania, które nas nie wzbogacają, które nic nie wnoszą. Jasne, nie zawsze musimy rozmawiać o emocjach, literaturze i o tym, co obecnie grają w Teatrze Polonia, ale niech nasza relacja nie opiera się tylko na tym.

Powiedz coś, co się liczy.